هشت
پا
| هشت
پا
|
|
Sunday, February 24, 2008
● آژانس
امروزرفتم پيش يكي از همكاران كه مسير برگشت به خونه بعضي وقتها باهم برميگرديم وديدم سوييچ ماشينش رو ميزه ، منم از روي طمع كه آخ جون امروز راحت برميگردم خونه بهش گفتم ماشين آوردي ؟ و اون همكارم جواب داد با آژانس اومدم!!! گفتم پس اين سوييچ چيه؟؟ گفت نكته اينه كه منم خودمم نميدونم چرا آوردمش!!! ترا خدا مبينين من با چه IQ هايي همكارم؟!! شاد باشيد.
● يكي روستايي سقط شد خرش ****** علم كرد بر تاك بستان سرش
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *جهان ديده پيري بر او برگذشت ****** چنين گفت خندان به ناتور دشت مپندار جان پدر ، كين حمار ****** كند دفع چشم بد از كشتزار كه اين دفع چوب از سرو گوش خويش ****** نيارست تا ناتوان مرد و ريش چنان داند تبي بر كسي رنج برد ****** كه بيچاره خواهد خود از رنج مرد شيخ اجل سعدي شيرازي بظر ميرسد نگرش سعدي هشت قرن پيش به امور دنيوي بسيار خردمندانه تر از ما بوده است Friday, February 15, 2008
● یکی ابلهی شب چراغی به جست ****** که با وی بدی عغد(عقد) پروین درست
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *سزاوار بازوی جمشید بود****** درخشان تر از ماه خورشید بود خری داشت آن ابله کور دل ****** که با وی بدی جان خر متصل چنین گوهری را که ناید به دست ****** شنیدم که بر گردن خر ببست من آن گوهرم بخت ناسازگار ****** مرا بسته بر گردن روزگار حکیم نظامی گنجوی Wednesday, February 13, 2008
● والنتاين يا سپندارمذگان
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *در آستانه مراسم پرشكوه و عاشق شكن والنتاين قرار گرفتيم و به همين مناسبت يكي از مطالب قبلي كه در همين مورد نوشته بودم مجددا پستش ميكنم. امروز روز ۱۴ فوريه مصادف با ۲5 بهمن ماه روز جشن به اصطلاح عشاق يا والنتاين مي باشد وچندي است اين رسم از کشورهاي غربي به ايران وارد شده و در ميان جوانان و بخصوص علاقه مندان به فرهنگ غرب جايگاه ويژه اي پيدا کرده است گفته ميشود در اوايل قرن سوم همزمان با شاهنشاهي ساساني در ايران ، امپراتوري در روم به قدرت ميرسد بنام کلوديوس و او متعقد بوده که سرباز خوب ميجنگد که مجرد باشد و ازدواج باعث تخريب روحيه و جسم سرباز ميشود بنابر طي فرماني ازدواج را براي تمام سربازان امپراتوري قدغن ميکند در اين ميان کشيشي پيدا ميشود بنام والنتيوس (والنتاين ) که سربازان مخفيانه به او مراجعه ميکردند و با دختران مورد علاقه خود ازدواج ميکردند. تا اينکه امپراتور از موضوع با خبر ميشود و دستور دستگيري و مجازات او را ميدهد کشيش بازداشت ميشود و اين جناب کشيش در مدت زندان ظاهرا عاشق دختر زندانبان خود ميشود و سرانجام با قلبي عاشق اعدام ميشود و مبدل ميشود به شهيد راه عشق و سمبل عشاق!! پايان تراژدي!! توصيه ميشود قطره عشقي براي حضرتش بريزيد! در دو دهه اخير با توجه به فضاي فرهنگي کشور که هرچه از غرب وارد ميشود بايد بدون چون و چرايي پذيرفت (چون امل و سنتي و عقب مانده تلقي ميشوي!) اين رسم رواج بسيار يافته است و هر سال در چنين روزهاي غلغله ميشود که بيا و ببين! اما آيا تمام حقيقت اينست؟؟ پس بشنويد روايتي ديگر را: پس از اشغال ايران توسط الکساندر مقدوني ، تمايل شديدي ميان يونانيان بوجود آمد به تقليد از فرهنگ ايران و حتي پادشاهان و سرداران يوناني براي کسب مشروعيت با خاندانهاي ايراني وصلت ميکردند (به تقليد از الکساندر و سردارنش) و بعد از افول دولتهاي يوناني و جانشيني آن توسط روميان آيين ايرانيان غربي و بخصوص مادها نفوذ عجيبي در ميان روميان کرد و بطوري که آيين مهر پرستي به روم رفت و به مذهب اول آن امپرتوري تبديل شد بطوري که اغلب امپراتوران روم مهر پرست بودند. با نفوذ اين آيين بسياري از اين رسوم نيز به همراه آن به فرهنگ مغرب نشينان نفوذ کرد از جمله آن جشنهاي ايراني بودکه به غرب رفتند و رنگ لعاب غربي گرفتند اما همچنان ايراني ماندند.از آن جمله جشن چله بنام کريسمس و جشن اسپندارمذگان بنام والنتاين و .. ايرانيان هفته نداشتندو هر ماه سي روز بوده و هر روز يک نام داشته و روز هر ماه را جشن ميگرفتند مانند روز مهر از ماه مهر يا روز اسفند از ماه اسفند و روز تير از ماه تير... اما جشن سپندارمذگان يا اسفندگان چيست؟ مردم ايران از هزاره هاي پيش ميلاد اين جشن را برگزار ميکردند و اين روز جشن زمين و عشق است بدين صورت که ايرانيان زمين را بنام سپندارمذ يعني گستراننده، مقدس، فروتن ،(نماد عشق)ميناميدند و معتقد بودند زمين نماد عشق است چون با فروتني، تواضع و گذشت به همه عشق مي ورزد. زشت و زيبا را به يك چشم مي نگرد و همه را چون مادري در دامان پر مهر خود امان مي دهد. به همين دليل در فرهنگ باستان اسپندار مذگان را بعنوان نماد عشق مي پنداشتند.سپندار مذگان جشن زمين و گرامي داشت عشق است كه هر دو در كنار هم معنا پيدا مي كردند. در اين روز زنان به شوهران خود با محبت هديه مي دادند. مردان نيز زنان و دختران را بر تخت شاهي نشانده، به آنها هديه داده و از آنها اطاعت مي كردند. اين نشان دهنده غنا فرهنگي ايران باستان و شناخت دقيق آنان از طبيعت است و هر جشني در پشت سر خود دنيايي جهان بيني و شناخت داشته است ايرانيان براي جشنهاي خود داستانسرايي و افسانه سازي نميکردند درست برخلاف کشيشهاي مسحيت که همه دغل کار و دروغگو بودند و نمادهاي فرهنگي ديگران با افسانه هاي به خود نسبت ميدادند تا دين خود را تحکيم کنند!! جشن چله را با جعل به کريسمس تبديل کردند و بعد رسم هديه دادن که رسم ايرانيست به کشيشي مجعول نسبت دادند و هنوز هم استخوانهاي بابا را نگه داشتند!! و ميگويند که روغن مقدس از آن تراوش ميکند!!! نميدانم چرا تا حالا نگذاشته اند يک محقق مستقل در اين مورد مطالعه کند!! و يا جشن سپندارمذگان را بک کشيش ديگر نسبت ميدهند!! جالب اينجاست که اين رسوم با معادل ايراني آن چند روز بيشتر تفاوت ندارد! مثل جشن چله با کريسمس يا سپندارمذگان با والنتاين که اين آخري فقط سه روز تفاوت دارد! نکته ديگر اينست که چرا بنيان گزار تمام اين مراسم ها حتما بايد يک کشيش باشد !! نميدانم چرا همش سرو کله يک کشيش اين وسط پيدا ميشود!! شايد هنوز دير نشده باشد كه روز عشق را از 26 بهمن (Valentine) به 29 بهمن (سپندار مذگان ايرانيان باستان) منتقل كنيم. بیایید امسال به جای والنتاین از سپندار مذگان بگوییم. خوش باشيد.
|
صفحه اصلی
|
![[Powered by Blogger]](http://buttons.blogger.com/bloggerbutton1.gif){kind=small}